Το πιο εντυπωσιακό πλοίο του κόσμου!

Ονομάζεται Βάσα και βρίσκεται στο νησί Djurgården της Στοκχόλμης. Είναι πλοίο του 17^ου αιώνα και έχει μετατραπεί από το 1990 σε ναυτικό μουσείο.

Το πλοίο με το όνομα Bάσα είναι το μόνο πλοίο του 17ου αιώνα που διατηρείται ως τις μέρες μας. Το 95% των αρχικών τμημάτων του διατηρείται μέχρι και σήμερα και είναι στολισμένο με εκατοντάδες σκαλιστά γλυπτά, καθιστώντας το πλοίο Bάσα ένα μοναδικό κόσμημα τέχνης και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του κόσμου.

Στην είσοδο του μουσείου

Το Bάσα ναυπηγήθηκε στη Στοκχόλμη υπό την επίβλεψη του Ολλανδού Ναυπηγού Henrik Hybertsson. Η ομάδα του αποτελούνταν από μαραγκούς, γλύπτες, ζωγράφους, υαλοτεχνίτες, σιδεράδες και επαγγελματίες τεχνίτες από πολλούς άλλους κλάδους. Συνολικά τετρακόσιοι άνθρωποι εργάστηκαν στο Bάσα.

Το πλοίο κατασκευάστηκε με διαταγή του Γουστάβου Αδόλφου Β΄, Βασιλιά της Σουηδίας. Επιθυμία του Βασιλιά ήταν να υπάρχουν επάνω στο σκάφος περισσότερα πυροβόλα από τον συνηθισμένο αριθμό. Ήταν εξοπλισμένο με 64 κανόνια, τα περισσότερα από τα οποία εκτόξευαν βλήματα βάρους 24 λιβρών, δηλαδή βλήματα βαρύτερα από 11 κιλά. Αυτό σήμαινε ότι οι διαστάσεις στις οποίες είχε αποφασιστεί να ναυπηγηθεί το πλοίο, δεν ήταν πλέον οι κατάλληλες και έτσι οι ναυπηγοί βρέθηκαν ξαφνικά έξω από τα γνώριμα νερά τους.

Το Bάσα ήταν πολύ βαρύ στο άνω του μέρος και οι 120 τόνοι έρματος που κουβαλούσε στα ύφαλα δεν επαρκούσαν. Για την κατασκευή του χρειάστηκαν δύο χρόνια περίπου. Το πλοίο είχε τρία κατάρτια για δέκα πανιά, 52 μέτρα ύψος από την κορυφή του καταρτιού έως την καρίνα, 60 μέτρα μήκος από την πρύμνη έως την πλώρη και ζύγιζε 1.200 τόνους. Όταν ολοκληρώθηκε, το Βάσα ήταν ένα από τα δυνατότερα πλοία που κατασκευάστηκαν ποτέ.

Στις 10 Αυγούστου 1628 το μεγάλο πολεμικό πλοίο ξεκίνησε από το λιμάνι της Στοκχόλμης με κατεύθυνση προς την Πολωνία, η οποία ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός της Σουηδίας για πολλά χρόνια. Ήταν ολοκαίνουριο και είχε πάρει το όνομα Vasa από το οικόσημο της δυναστείας Vasa.

Καθώς το μεγάλο πλοίο προχωρούσε αργά προς την είσοδο του λιμανιού, σηκώθηκε δυνατός άνεμος. Το Bάσα πήρε κλίση, ωστόσο ορθώθηκε και ξαναβρήκε την πορεία του. Μια δεύτερη ριπή ανέμου όμως ανέτρεψε το πλοίο προς τη μία του πλευρά. Το νερό εισχώρησε από τα ανοικτά πυροβολεία. Το Bάσα βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του τουλάχιστον 30 ή ίσως και 50 ζωές ανθρώπων από τα 150 μέλη του πληρώματος. Έπρεπε να περάσουν 333 χρόνια, για να μπορέσει το πλοίο να ξαναδεί τον ουρανό της Στοκχόλμης.

Ο Anders Franzén, ιδιωτικός ερευνητής, ξεκίνησε την αναζήτηση του Βάσα στις αρχές του 1950. Από μικρός ένιωθε γοητευμένος από τα ναυάγια που συνέβαιναν στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης, κοντά στο πατρικό του σπίτι. Το 1956 ανακάλυψε το Βάσα.

Μετά από αρκετά χρόνια προετοιμασίας, το Βάσα βγήκε από τον βυθό της θάλασσας στις 24 Απριλίου του 1961, ύστερα από 333 χρόνια. Τώρα αποστολή όλων ήταν η συντήρησή του. Ένα βυθισμένο σκαρί που έχει παραμείνει κάτω από το νερό για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να παραμείνει χωρίς ειδική φροντίδα. Με το πέρασμα του χρόνου, τα ξύλινα μέρη θα θραύονταν και το σκαρί θα διαλυόταν.

Το Βάσα έρχεται στην επιφάνεια της θάλασσας στις 24 Απριλίου 1961

Αρχικά, το Bάσα ψεκάστηκε με νερό, ενώ οι ειδικοί προσπαθούσαν να βρουν την κατάλληλη μέθοδο συντήρησής του. Το συντηρητικό που επιλέχθηκε να χρησιμοποιηθεί ήταν η πολυαιθυλενική γλυκόλη (PEG), ένα προϊόν υδατοδιαλυτό με βάση το κερί, το οποίο ποτίζει το ξύλο απομακρύνοντας το νερό. Ο ψεκασμός του πλοίου με το υλικό αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια.

Μαζί με το Bάσα ανασύρθηκαν 14.000 περίπου ξύλινα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και 700 γλυπτά. Τα γλυπτά αυτά αναπαριστούν λιοντάρια, βιβλικούς ήρωες, Ρωμαίους αυτοκράτορες, θαλάσσια όντα, αρχαίες ελληνικές θεότητας και πολλά άλλα. Σκοπός τους ήταν να δοξάσουν τον Σουηδό Μονάρχη και να εκφράσουν τη δύναμη, την πνευματική του καλλιέργεια και τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

H συντήρηση και η φροντίδα του Βάσα είναι μια συνεχόμενη εργασία. Όσον καιρό το σκάφος είχε παραμείνει βυθισμένο, τα μεταλλικά του μέρη σκούριασαν, μαυρίζοντας τα τμήματα που είχαν κατασκευαστεί από ξύλο οξιάς. Τα μολυσμένα στοιχεία μέσα στο νερό οδήγησαν στον σχηματισμό μεγάλων ποσοτήτων θείου, το οποίο διείσδυσε μέσα στο ξύλο. Σήμερα το θείο αντιδρά με το οξυγόνο και οδηγεί στο σχηματισμό θειϊκού οξέος. Το οξύ προσβάλλει το ξύλο, ωστόσο δεν είναι επιβλαβές για τους επισκέπτες του μουσείου. Η έρευνα για τη συντήρηση του Βάσα σε βάθος χρόνου συνεχίζεται ακόμη.

Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.vasamuseet.se/el